Friday, July 6, 2018

ರಿಂಗಣದ ರಾತ್ರಿ ಬೆಳಗಿನ ತನಕ

ಬೆಳಗಿನಿಂದ ಗಡಿಬಿಡಿಯ ಕೆಲಸವ ಮುಗಿಸಿ ಮದುವೆ ಮಕ್ಕಳ ಮೊದಲನೆಯ ರಾತ್ರಿಗೆ ಕೊಣೆಯನ್ನು ಸಿಂಗರಿಸಲು ಬೇಕಾದ ಹೂವು-ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ತಂದು ಅಲಂಕರಿಸಿದೆವು. ಸಂಜೆ ವರನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನಡೆದ ವಧು ಪ್ರವೇಶದ ನಂತರ ಊಟ ಮುಗಿಸಿ ನೆಂಟರೆಲ್ಲ ಹೊರಟು ಹೋದರು. ಅಲ್ಲೇ ಉಳಿದಿದ್ದ ಬೆರಳೆಣಿಕೆಯಷ್ಟು ಜನರಲ್ಲಿ ಕೆಲವರು ಮಧುಮಗನ ಸ್ನೇಹಿತರು ನಾವಾಗಿದ್ದೆವು. ಶೃಂಗಾರದ ನಾರಿ ಮೊದಲ ರಾತ್ರಿಯ ಕೊಣೆಯತ್ತ ಹಂಸ ನಡಿಗೆಯಲ್ಲಿ ನಡೆದಳು. ಅದನ್ನೇ ಗಮನಿಸುತ್ತಿದ್ದ ನಾವು ಇಸ್ಪೀಟು ಆಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದೆವು ಯಾಕೆಂದರೆ ಮಧುಮಗನಿಗೆ ಇಸ್ಪಿಟು ಆಟದ ಹುಚ್ಚು ಜಾಸ್ತಿ (ಸುಮ್ನೆ ತಮಾಷೆಗೆ ಆಡಲು ಮಾತ್ರ). ದಾಡ್ ಪೀಡ್ ಆಟ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲೆ ದಢಾರ್ ದಢಾರ್ ಎಂಬ ಸದ್ದೊಂದು ಪ್ರೆಸ್ತದ ಕೋಣೆಯಿಂದ ಕೇಳಿ ಬಂತು. ಅದರ ಜೊತೆಗೆ "ನನ್ ಮಕ್ಳ, ಮೊದಲ ರಾತ್ರಿ ಕೋಣೆಯ ಅಲಂಕಾರ ಮಾಡುತ್ತೇವೆ ಎಂದು ಹೇಳಿ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿ ಏನೇನ್ ಇಟ್ಟು ಸತ್ತಿದ್ರೋ" ಎಂಬ ಬೈಗುಳವ ಕೇಳಿ ನಗು ತಡೆಯಲಾಗದೆ ಇಸ್ಪೀಟು ಆಟವನ್ನು ಅರ್ಧಕ್ಕೆ ಬಿಟ್ಟು ಮಧುಮಗನಿಗೆ ಕಾಣದಂತೆ ಅಲ್ಲಿಂದ ಕಾಲ್ಕಿತ್ತೆವು. ಯಾಕೆಂದರೆ ಮಂಚದ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಆಚೆ ಈಚೆಯಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ೧೫ ನಿಮಿಷಕ್ಕೆ ಅಲಾರಾಂ ಆಗುವಂತೆ ಸಮಯವನ್ನು ನಿಗದಿ ಪಡಿಸಿದ್ದೆವು. ಆದರೆ ಆ ನವದಂಪತಿಗಳು ಅವುಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಹುಡುಕಿ ಅಲಾರಂ ಆಗದಂತೆ ನಿಷ್ಕ್ರಿಯಗೊಳಿಸಿದರು. ಇವುಗಳನ್ನ ಅರಿತಿದ್ದ ನಾವು ಇನ್ನೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಜಾಸ್ತಿ ಮಜವಾಗಲೆಂದು ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಕಪಾಟಿನಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಸದ್ದು ಮಾಡುವ ೨ ಚೈನಾ ಮೊಬೈಲ್ ಇಟ್ಟು ಬೀಗವನ್ನು ಹಾಕಿ ಕೀಯನ್ನು ನಾವೇ ಇಟ್ಟುಕೋಡಿದ್ದೆವು. ಹಾಗಾಗಿ ಅಲ್ಲಿಂದ ಓಡಿದ ನಾವು ಆ ಮೊಬೈಲ್ ಗೆ ೫ ನಿಮಿಷಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ಕರೆ ಮಾಡುವುದನ್ನು ಬೆಳಗಿನವರೆಗು ಮಾಡಿದೆವು. ಪಾಪ ನಿದ್ರೆ ಮಾಡದೆ ನವ ದಂಪತಿಗೆಳು ಮೊದಲ ರಾತ್ರಿಯಿಂದ ಬೆಳಗಿನ ತನಕ ಮೊಬೈಲ್ ರಿಂಗಣಕ್ಕೆ ತಲೆ ತೂಗಿದರು.

No comments:

Post a Comment