|| ಭೂತ ಮರೆ ಸಿಹಿ ನೆನೆ ||

ನನ್ನೆದೆಯ ಅರಮನೆಯ

ಮುಂಬಾಗಿಲ ಕಾಯುತಿರುವ

ಕಾವಲಿಗ ನಾನು

ಒದರೊಳಗೆ ಕೂತಿರುವ

ಸಿಂಹಾಸನವ ಏರಿರುವ

ಮನದನ್ನೆ ಮನ್ನಿಸು

ನನ ತಪ್ಪನು

ಈ ಜೀವಕೆ ಉಸಿರಾಗು

ಬದುಕನ್ನು ನೀ ನೀಡು

ನನ್ನ ಜೀವದ ಸರ್ವಸ್ವವು

ನೀನಲ್ಲವೆ...||

ಬೈದಿರುವ ಮುಂಗೋಪಿ

ಎದುರಿನಲಿ ನಿಂತಿರುವೆ

ಜಗಳಾಟಕೆ ಕೊನೆಯೆಂದು

ಕ್ಷಮೆಯಲ್ಲವೆ

ಮುನಿಸನು ಮರೆತಿರುವೆ

ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ನೆನೆದಿರುವೆ

ಈ ಪ್ರಮಾದಕೆ ಪರಿಹಾರ

ಉಳಿದಿಲ್ಲವೆ...||

ಆ ಕಡಲ ತೆರೆಯಲ್ಲು

ದಡ ಸೇರುವ ಕಸದಲ್ಲು

ನನ ಪ್ರೀತಿಯ ಕುಟುಕು

ನಿನಗಲ್ಲವೆ

ಕೆಟ್ಟಭೂತ ಮರೆಯುವುದು

ನೆಡೆದ ಸಿಹಿಯನ್ನು ನೆನೆಯುವುದು

ಐಕ್ಯತೆಯೆ ನಮ್ಮ ಬಾಳಿಗೆ ನೆರವಾಗೊ

ವರವಲ್ಲವೆ...||