|| ಕೊಟ್ಗೆಯ ಕಥೆ ||

ಒಂದು ಎರಡು

ಗಂಟಿಗಳೆಲ್ಲ ಬರಡು

ಮೂರು ನಾಲ್ಕು

ದಾಣಿ ಸಾಕು

ಐದು ಆರು

ಪುಕ್ಸಟೆ ಮಾರು

ಏಳು ಎಂಟು

ಬೇಕಪ್ಪ ಗಂಟು

ಒಂಬತ್ತು ಹತ್ತು

ಕೊಟ್ಟಿಗೆ ಎತ್ತು

ಒಂದರಿಂದ ಹತ್ತು ಹೀಗಿತ್ತು

ಕೊಟ್ಗೆಯ ಕಥೆಯು ಮುಗಿದಿತ್ತು

|| ತೊರೆದು ಹೊರಟಿರುವೆ ||

ಇಂಪಾದ ರಾಗದಲ್ಲಿ

ನನ ಮದುವೆಯ ಕರೆಯೋಲೆ

ನೀ ನೀಡು ಓ ಕೋಗಿಲೆ

ಗರಿ ಬಿಚ್ಚಿ ನಾಟ್ಯವಾಡಿ

ಆಕರ್ಷಿಸಿ ಸ್ವಾಗತವ

ನೀ ಕೋರು ಓ ನವಿಲೆ

ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ನಾ ಕಳೆದ

ನೆನಪನ್ನು ಮೆಲಕುತ

ಇನಿಯನೂರಿಗೆ ನನ್ನ

ಕಳುಹಿಸಿಕೊಡ ಬನ್ನಿರೆ

ನಾ ಜೊತೆಯಾಗಿ

ಹೊರದುವ ಮುನ್ನ

ಬಳಿಬಂದು ಹರಸುತ

ಹೋಗಿ ಬಾ ಎಂದು

ಬಿಳ್ಕೊಡುವಿರಲ್ಲವೆ ||

ಈ ಹರಿವ ನೀರಿನಲಿ

ಮಿಂದು ಪುಳಕಿತನಾಗಲು

ತಾಯಿ ಶರಾವತಿಯ

ಕೃಪೆಯು ಇಹುದಲ್ಲವೆ

ವಿಶಾಲವಾದ ಗದ್ದೆಯಲಿ

ಬೆಳೆದಿರುವ ತೆನೆಯನ್ನು

ಕಿತ್ತು ತಿಂದು

ಬಲವಾಗಿ ಬೆಳೆದಿರುವುದು

ನಿಜವಲ್ಲವೆ ||

ಆ ಗುಡ್ಡ ಬೆಟ್ಟದಲಿ

ತುಂಬಿರುವ ಹಸಿರಿನಲಿ

ಅಡಗಿರುವ ನನ್ನ ಉಸಿರನ್ನು

ಧಾರೆಯೆರೆಯಿರಿ

ಹುಟ್ಟಿಂದ ಜೊತೆಯಿರುವ

ನಿಮ್ಮನ್ನು ನಾ

ತೊರೆದು ಹೊರಟಿರುವೆ

ಹರಸಿರಿ ನಮ್ಮನು

ಬಯಸಿರಿ ನಮ್ಮ

ಏಳಿಗೆಯನು ||

|| ಭೂತ ಮರೆ ಸಿಹಿ ನೆನೆ ||

ನನ್ನೆದೆಯ ಅರಮನೆಯ

ಮುಂಬಾಗಿಲ ಕಾಯುತಿರುವ

ಕಾವಲಿಗ ನಾನು

ಒದರೊಳಗೆ ಕೂತಿರುವ

ಸಿಂಹಾಸನವ ಏರಿರುವ

ಮನದನ್ನೆ ಮನ್ನಿಸು

ನನ ತಪ್ಪನು

ಈ ಜೀವಕೆ ಉಸಿರಾಗು

ಬದುಕನ್ನು ನೀ ನೀಡು

ನನ್ನ ಜೀವದ ಸರ್ವಸ್ವವು

ನೀನಲ್ಲವೆ...||

ಬೈದಿರುವ ಮುಂಗೋಪಿ

ಎದುರಿನಲಿ ನಿಂತಿರುವೆ

ಜಗಳಾಟಕೆ ಕೊನೆಯೆಂದು

ಕ್ಷಮೆಯಲ್ಲವೆ

ಮುನಿಸನು ಮರೆತಿರುವೆ

ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ನೆನೆದಿರುವೆ

ಈ ಪ್ರಮಾದಕೆ ಪರಿಹಾರ

ಉಳಿದಿಲ್ಲವೆ...||

ಆ ಕಡಲ ತೆರೆಯಲ್ಲು

ದಡ ಸೇರುವ ಕಸದಲ್ಲು

ನನ ಪ್ರೀತಿಯ ಕುಟುಕು

ನಿನಗಲ್ಲವೆ

ಕೆಟ್ಟಭೂತ ಮರೆಯುವುದು

ನೆಡೆದ ಸಿಹಿಯನ್ನು ನೆನೆಯುವುದು

ಐಕ್ಯತೆಯೆ ನಮ್ಮ ಬಾಳಿಗೆ ನೆರವಾಗೊ

ವರವಲ್ಲವೆ...||